Οι χιλιάδες μουσουλμάνοι που προσευχήθηκαν χθες σε πλατείες και ανοιχτούς χώρους του λεκανοπεδίου υπενθύμισαν με τον πιο «δεικτικό» τρόπο την έλλειψη ενός επίσημου ισλαμικού λατρευτικού χώρου στην Αθήνα. Η εικόνα να προσεύχονται στη μέση των δρόμων μιας πόλης που έγινε συνώνυμη με τη δημοκρατία, την ελευθερία και άλλα ιδανικά «ταξίδευσε» στις άκρες της γης. Και όμως η ανέγερση ενός τζαμιού μόλις 800 τ. μ. σε μια υποβαθμισμένη περιοχή, τον Ελαιώνα, στη θέση του «ναυτικού οχυρού» όπου στεγάζονται τα συνεργεία των οχημάτων του Πολεμικού Ναυτικού, μοιάζει να αποτελεί για πολιτεία και κοινωνία το σύγχρονο «Γεφύρι της Αρτας». Από τη μια η γραφειοκρατία και από την άλλη ο φόβος από πιθανές αντιδράσεις είτε της Εκκλησίας είτε φανατικών πολιτών φαίνεται να αποτελούν τροχοπέδη για την ανέγερση του πρώτου επίσημου χώρου προσευχής για τους μουσουλμάνους που ζουν στην πρωτεύουσα
Ποιος Ορθόδοξος δεν θα ήθελε να λειτουργηθεί στο Ναό της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη; Ποιος Έλληνας δεν θα ήθελε να διαβεί και πάλι τις γιγαντιαίες ξύλινες πόρτες του Ιουστινιανού και να εισέλθει στη Μεγάλη Εκκλησιά του Γένους και της Ορθοδοξίας, στο σύμβολο της εξελληνισμένης Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Σίγουρα όλοι. Είναι ο μύχιος πόθος μας, η κρυφή μας ελπίδα, η σιωπηλή μας προσευχή.Και αυτή την ελπίδα θέλει να την κάνει πραγματικότητα ένας ελληνοαμερικανός πολιτικός. "Κρατώντας" σφιχτά στα χέρια του το αμερικανικό διαβατήριο του, περιφέρεται ανά την Ελλάδα και διακηρύσσει την πρόθεσή του να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη για να τελέσει την πρώτη θεία λειτουργία από το 1453.
Μόλις προσγειώθηκε το αεροσκάφος από την Τραπεζούντα άνοιξα το κινητό μου. Ξαφνικά άρχισε να ακούγεται ο ήχος του εισερχόμενου μηνύματος. Άνοιξα το πρώτο και ξαφνιάστηκα δυσάρεστα. «Εκοιμήθη ο Ρεθύμνης» έγραφε. «Έφυγε ο γέροντας μου» διάβασα στο δεύτερο μήνυμα. Συγκίνηση με πλημμύρησε. Ο Ρεθύμνης Άνθιμος ήταν αγαπητός σε όλους. Πάντα χαμογελαστός, προσηνής, ανοιχτόκαρδος. Τον είχα γνωρίσει πριν πολλά χρόνια. Αργότερα έτυχε να βρεθούμε σε εκκλησιαστικά γεγονότα. Συνταξιδέψαμε μάλιστα μαζί στην Κούβα, σε εκείνη την ιστορική επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε περισσότερο, να ανταλλάξουμε απόψεις για διάφορα ζητήματα.
RSS
