دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی در سال
1341 هجری شمسی (63ـ1962م) با نام دانشکدۀ زبانهای خارجی تأسیس شد. در آغاز با پذیرش
48 دانشجو در 4 رشتۀ آموزشی زبان و ادبیات انگلیسی، آلمانی، فرانسه و ایتالیایی آغاز
به کار کرد. در سال تحصیلی 48ـ1347 با مورد
توجه قرار گرفتن برخی رشته های
علوم انسانی و گسترش
فضاهای آموزشی، تعداد گروههای آموزشی به 10 گروه افزایش یافت: تاریخ، جغرافیا، جامعهشناسی،
فلسفه، روانشناسی، زبان و
ادبیات انگلیسی، زبان و ادبیات آلمانی، زبان و ادبیات فارسی، زبان و ادبیات ایتالیایی،
زبان و ادبیات فرانسه. در همان سال (48ـ1347) با تجدیدنظر در برنامه و توسعه و تقویت
اعضای هیئت علمی و با تنظیم برنامه هایی که به تصویب وزارت فرهنگ وقت رسید، نام دانشکده
به طور رسمی به «دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی» تغییر یافت.
در سال 1356رشتۀ جغرافیا به دانشکدۀ علوم
زمین منتقل شد و پس از انقلاب فرهنگی، دوباره
- جز در مقطع کارشناسی ارشد
- به دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی بازگشت، اما پس از آن در سال 1366 با آغاز به کار
مجدد دانشکدۀ علوم زمین، این رشته فعالیت خود را در دانشکدۀ علوم زمین
از سر گرفت. همچنین رشتۀ زبان و ادبیات ایتالیایی به دانشگاه تهران و رشتۀ روانشناسی
به دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی
انتقال یافت.
در سال 1362 زمینۀ تأسیس رشتۀ زبان و ادبیات
عربی در دانشگاه فراهم شد و در همان سال نیز اقدام به پذیرش دانشجو کرد. گروه زبان
و ادبیات چینی در سال 1375 شکل گرفت و دانشجو پذیرفت. رشتۀ زبانشناسی در سال 1379
و رشتههای باستانشناسی و زبان روسی نیز در سال 1389 تأسیس شدند و هر
یک به گروههای آموزشی تبدیل شدند. در دانشکده دو مرکز آموزشی و پژوهشی نیز دایر شده
است: مرکز آموزش زبان فارسی به غیرفارسیزبانان در سال 1394 و مرکز پژوهشی جادۀ ابریشم
در بهار 1398 با مجوز وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
در حال حاضر دانشکده در گرایشهای گوناگونی
از رشتههای زیر دانشجو میپذیرد: باستانشناسی،
تاریخ، جامعهشناسی و علوم اجتماعی،
زبانشناسی، زبان و
ادبیات عرب، زبان و ادبیات آلمانی، زبان و ادبیات انگلیسی، زبان و ادبیات فارسی، زبان
و ادبیات فرانسه، زبان و ادبیات چینی و شرق دور، زبان و ادبیات روسی و اسلاوی و فلسفه.